Попладне е во Павлохрад, во источна Украина. Во транзитниот центар за евакуација пристигнуваат автобуси.

Центарот е првата релативно мирна станица за луѓето што ги напуштаат областите на фронталната линија, главно во регионот на Доњецк. Мнозинството се постари лица со ограничена подвижност.

Свитлана дојде од Краматорск. Гласот на Америка се согласи да не ги објави презимињата од безбедносни причини.

„Се надевам дека ќе се вратам. Тие рекоа дека војната ќе заврши во мај. Но сега – болна сум и нема кој да помогне. Сите 90 станови во мојата зграда се празни, сите се надвор“, вели Свитлана.

Во транзитниот центар работат 10-тина добротворни организации.

„Обезбедуваме хуманитарна, правна, психолошка помош, помош со логистика, со преселување. Значи, ова е сеопфатен пристап“, вели Бохдан Захорулко од добротворната фондација „Исток СОС“. Тој вели дека групата евакуирала 88 илјади луѓе од почетокот на инвазијата.

„Во Павлохрад, транзитниот центар работи // од август 2024 година. Првично работевме во Порковск. Но, откако ситуацијата таму се влоши, се преселивме во Павлохрад“, додава Захорулко.

По регистрирањето на евакуираните, волонтерите ги прегледуваат документите и можноста за престојувалиште пред да одредат каква помош им е потребна.

„Им даваме ваков ранец за основни потребни: влажни марамчиња, дезодоранси, паста за заби, конец, антисептик. Кога излегувате од борбена зона, не размислувате за такви работи“, вели Олена Вработена во Каритас Мариупол.

Во меѓувреме, психолози работат во близина.

„Луѓето се многу често збунети; некои плачат, врескаат, лути се. Јас разговарам со нив, ги смирувам, ги задоволувам нивните основни потреби: вода за пиење, миење раце, понекогаш луѓето го немале ни тоа“, вели Јулија Акрад, психолог.

Некои остануваат во центарот неколку дена додека волонтерите им наоѓаат место за престој и бараат роднини.

Володимир и неговиот слеп татко се тука веќе 5 дена.

„Мислев дека Русите нема да стигнат до селото, но кога беа на периферијата на градот, истрчавме во соседното село, а потоа се јавивме на телефонската линија за евакуација“, вели Володимир.

Повеќето евакуирани одат од транзитниот центар за да бидат кај роднините на друго место во Украина. Центарот вели дека 10-15% немаат каде да одат, и тогаш државната програма за преселување помага.

Од Павлохрад секој ден сообраќа воз за евакуација.

„Нашата фондација ги населува и лицата со ограничена подвижност на кои им е потребна стационарна нега. За жал, ситуацијата во Украина сега е критична. Финансирањето за геријатриски институции значително се намалува“, вели Захорулко.

Захорулко вели дека минатото лето понекогаш околу 100 луѓе оделе низ центарот секој ден. Сега, бројките се намалени, но волонтерите се подготвени за евентуален нов бран.

Во меѓувреме, во доцните вечерни часови, доаѓа нов автобус од Покровск. Пристигнуваат Лилија и нејзиниот тринеделен син. Волонтерите велат дека детето е едно од најмладите што ги виделе овде.