Лето е во Јужна Африка. Тоа значи сезона на каснување од змии.

„Тие стануваат поактивни, почнуваат да се движат наоколу и гледаме зголемен број на каснувања додека температурата расте“, вели Саке ван Вик од Африканскиот институт за каснување од змија, кој спроведува обуки како да се справите со отровни змии, како што се овие кобри.

Во Јужна Африка, тешко е да се најде доверлива статистика за бројот на каснувања и смртни случаи поради недостаток на информирање.

„Една од работите за руралните заедници и особено луѓето кои не можат да си дозволат модерна медицинска нега е тоа што нивната прва станица не е лекарската хирургија, туку традиционалниот исцелител. Од тука, тие случаи никогаш не завршуваат кај здравствените статистичари“, вели Дејвид Вилијамс од Светската здравствена организација.

Дури и ако луѓето не умрат, каснувањето од змија може да ги остави со траен инвалидитет бидејќи предизвикуваат оштетување на ткивото.

„Губат многу функции на екстремитетите, на пример нозете, не можат да одат; губат мускулно ткиво во рацете, не можат да работат. Тие не се во функција да придонесат нешто за своите семејства“, објаснува Ван Хајк.

Но, дури и кога луѓето успеваат навреме да стигнат од руралните области во болница, постојат предизвици. Противотровот може да чини илјадници долари. Понекогаш има недостиг поради малото производство.

Направен е на ист начин повеќе од еден век. На коњите им се инјектираат мали количини отров. Тогаш нивната крвна плазма, која создала имунитет, се претвора во производ како против-отров кој потоа се инјектира кај луѓето каснати од змија.

Но, постојат опасности кои доаѓаат со тоа, вклучувајќи алергиски реакции и можен анафилактичен шок.

„Некој мора да биде тука со помошни лекови како адреналин или нешто друго, за да се увери дека третманот е успешен“, објаснува Курт Вибмер од Универзитетот во Витвотерсранд.

Вибмер е јужноафрикански научник кој истражува нов, помодерен начин на создавање антиотров.

„Значи, она што го правиме е да одиме кај истите производители на антиотров, кај коњите и да бараме делови од ДНК-то што можат да ги направат овие супер антитела, овие супер антиотровни производи. Потоа ја земаме таа ДНК и ги клонираме во лабораторија, а потоа и ги подобруваме“, вели Вибмер.

Без стариот метод со коњите, производот е побезбеден. Ќе бидат потребни многу години да се оди од лабораторија до клиника, но Вибмер очекува дека противотровот ќе чини само мал дел од сегашната цена.