Руски Росатом е блиску до завршување на првата турска нуклеарна централа, а Анкара вели дека има планови за изградба на втора руска нуклеарна централа.

Со оглед на тоа што Русија е под зголемени санкции од западните влади, аналитичарите велат дека нуклеарната енергија е клучна за разбивање на финансиската изолација на Москва.

„Росатом не е само во Турција. Тие се и во Унгарија, во Финска, Египет и Саудиска Арабија и затоа сакаат да видат успех на турскиот проект за да биде пример за другите. И затоа, Путин ќе го изврши целиот притисок што може врз Ердоган“, објаснува Мехмет Огутчу од Енергетскиот клуб - Лондон.

Нуклеарната централа Акују стана важен симбол на продлабочувањето на односите меѓу турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган и неговиот руски колега Владимир Путин.

Анкара е решена да ја намали зависноста од увезената енергија, а аналитичарите велат дека немала многу избор освен да се сврти кон Русија - единствената земја што била подготвена да го финансира проектот вреден 20 милијарди долари.

„Проблемот е што Западот не е подготвен да донесе финансии во Турција. Значи, би биле повеќе од среќни јапонски и европски или американски компании да градат и да помогнат во изградбата на турската енергетска инфраструктура, вклучително и нуклеарната. Но, тие не се подготвени да финансираат такви големи проекти“, вели Митхат Ренде, енергетски консултант.

Сепак, експертите ја доведуваат во прашање одлуката за зголемување на зависноста на Турција од руската енергија.

„Турција во голема мера зависи од Русија за природен гас, сурова нафта, јаглен и други петрохемиски производи. И политички, исто така, има многу блиски односи. Повторувањето на истата зависност од Русија за нуклеарните централи не е добра идеја. Затоа што денес можеби ќе бидете пријателски расположени со Путин; господ што би можело да се случи за две, три години подоцна“, додава Огутчу.

Анкара, исто така, преговара со Кина и Јужна Кореја за изградба на трет реактор.

Аналитичарите велат дека за Кина, таков проект добро би се вклопил со новата стратегија на Пекинг, за олеснување на големи инфраструктурни проекти.

„Променетата стратегија е да се инвестира во зелена енергија, мислам на обновлива енергија. Кинезите се големи во тоа, нели? Кинеските компании навистина стануваат конкурентни. И ако тоа се случи, тоа ќе биде една од најважните кинески инвестиции, не само во Турција, туку мислам и во регионот“, вели Чагдаш Унгор од Универзитетот Мармара.

Но, аналитичарите предупредуваат дека западните сојузници на Турција ќе бидат загрижени поради долгорочните обврски на Анкара за огромни енергетски проекти со Русија и Кина, во услови на тековни тензии и со Москва и со Пекинг.