Прво, 1960: Џон Ф. Кенеди против Ричард Никсон. Кампања под притисок.

Оваа дебата го означи почетокот на влијанието на телевизијата врз политиката. Кенеди изгледа мирно и самоуверено, додека потпретседателот Никсон - кој страдаше од повреда на ногата - се испоти под светлата на студиото. Кенеди имаше предност на анкетите.

Сега, ве носиме во 1980 година: Џими Картер против Роналд Реган. Најефективен пресврт на резултатот.

Брзото враќање на Реган врз критиките на претседателот Картер ја покажа неговата харизма и комуникациски вештини. Овој момент се смета за пресвртница што му помогна на Реган да победи со убедлива победа.

Следна станица, соочување од 1988 година: Џорџ Х.В. Буш против Мајкл Дукакис. Најнеемоционален одговор.

Прашањето за смртната казна и како би одговорил гувернерот Дукакис доколку неговата сопруга биде силувана и убиена, го фати неподготвен. Неговиот нестраствен одговор беше наголемо критикуван и се верува дека сериозно му наштети на неговата кампања.

За време на дебатата во 1992 година помеѓу гувернерот Бил Клинтон, претседателот Џорџ Х.В. Буш и бизнисменот Рос Перот, емпатичниот одговор на Клинтон на едно прашање, за разлика од погледитена Буш вперени во неговиот часовник, помогна да се зацврсти имиџот на Клинтон како кандидат со поголема поврзаност.

Што се случуваше во 2000 година: Потпретседателот Ал Гор против гувернерот Џорџ В. Буш. Највознемирувачка воздишка.

Воздишките на Гор и супериорноста на Буш не му направија услуга. Однесувањето на Гор оддалечидел од гласачите и влијаеше на тесниот исход на изборите.

По првата дебата во 2024 година, Бајден - кој многу гласачи го сметаа за премногу стар - ја објави изненадувачката најава дека нема да се кандидира повторно.

Овие дебати демонстрираат како настапот на кандидатот може да предизвика промени во јавното мислење, што може да резултира со моменти на создавање или прекин во нивната кампања.