Изборите во САД се едни од најскапите во светот.

Во 2020 година, повеќе од 16 милијарди долари беа потрошени за претседателските и конгресните трки.

Тоа ги вклучува сите пари потрошени од претседателските кандидати, кандидатите за Сенатот и Домот, политичките партии и независните групи кои се обидуваат да влијаат на изборите.

Во сумата не се вклучени трошоците за организирање и одржување на избори, кои во САД се спроведуваат на државно и локално ниво.

Тие трошоци потешко се мерат, бидејќи вклучуваат владини системи кои ја овозможуваат демократијата, вклучително образование на гласачите, државни службеници за спроведување на изборните закони и системот за официјално одлучување за спорови.

Во 2018 година, американските истражувачи од Универзитетот во Северна Каролина ја процениле цената на изборната администрација на најмалку 2 милијарди долари годишно.

Во однос на трошењето за кампањите, САД далеку ги надминуваат повеќето земји.

На општите избори во Велика Британија во 2019 година, политичките трошоци беа 24 пати помали отколку во 2020 година за изборите во САД.

За време на изборите во Австралија во 2019 година, политичките партии потрошиле помалку од половина од она што политичките партии во САД потрошиле следната година.

Индија имаше историски најскапи избори во 2019 година, кога премиерот Моди го освои вториот мандат.

Таа бројка ги надмина трошоците за време на американските изборите во 2016 година, кога Доналд Трамп ја освои Белата куќа, но не успеа да ја надмине бројката од 2020 година, кога Џо Бајден го презеде водството.

Бразил троши големи суми пари на избори.

Во пресрет на тоа гласање, администрацијата на претседателот Жаир Болсонаро исто така потрошила десетици милијарди на владини програми за привлекување сиромашни гласачи. Претседателот тесно загуби од Луис Инасио Лула да Силва.

Законите за финансирање на кампањите се дизајнирани да ги задржат трошоците за изборите и да го ограничат влијанието на парите врз исходот.

Во САД, Конгресот усвои закон за финансирање на кампањите во 1974 година, поставувајќи ограничувања за придонесите и трошоците за федералните кампањи. Но, следната година, Врховниот суд укина делови од него, пресудувајќи дека иако придонесите за кандидатите може да бидат ограничени, трошењето на кандидатите претставува форма на заштитен говор.

Одлуката на Врховниот суд од 2010 година дополнително го потресе американскиот закон за финансирање на кампањи. Се вели дека корпорациите и другите надворешни групи имаат право да трошат неограничени пари на избори.

Пресудите придонесоа за зголемување на трошоците на изборите во САД со текот на времето.

На што ги трошат парите кандидатите?

Најголем дел оди на рекламирање.

Други категории на трошење вклучуваат оперативни трошоци, плати на работниците во кампањата и напори за собирање средства за да се донесат уште повеќе пари.

Дали победува најбогатиот кандидат? Не секогаш, но често.

Во текот на 2022 година за време на конгресните избори, 93 отсто од кандидатите за Претставничкиот дом и 82 отсто од кандидатите за Сенатот со најголема потрошувачка победија во своите трки.

Штом кандидатот ќе победи на функцијата, трката за пари не престанува. Избраните функционери редовно поминуваат дел од своите денови за собирање средства за нивната следна кампања.