Со 13 години, еврото е одвај тинејџер, но до сега имаше многу бурен живот.
На создавањето, Германија, најголемата економија во зоната, се` уште ги исплаќаше големите трошоци од инкорпорирањето на Источна Германија и имаше загриженост дали еден таков амбициозен проект може да функционира.
И покрај загриженоста, еврото набрзо се изедначи со доларот еден спрема еден. Потоа го помина. Дури и по финансиската криза во 2007 и рецесијата кусо време потоа, ја задржа вредноста.
Но сега втората рецесија во еврозоната се враќа и пазарите се свртеа против него. Во петок падна на 16-месечно најниско ниво во однос на доларот.
Џереми Стреч е стратег за валутата кој работи во канадската банка ЦИБЦ со седиште во Лондон, објаснува дека слабостите идентификувани од аналитичарите пред неколку години, сега конечно излегуваат на површина:
„Мислам дека овие слабости главно беа маскирани од процесот на поширок економски растеж и сега, во овие тешки времиња се покажуваат тие структурни слабости на процесот дизајниран од политичари“.
Но приказната може да не биде само за слабоста на еврото, туку и јачината на доларот. Американската економска статистика беше депресирана до есента 2011 – со висока невработеност, голем и растечки долг на владата и секторот за домување што допрва треба да се опорави.
Но сега има знаци на подобрување.
Во петокот се појави извештај за намалување на невработеноста на 8,5 отсто, а само пред две години беше 10,1 процент. За разлика од еврозоната, за САД нема предвидувања дека ќе влезе во втора рецесија во 2012-та.
Се чини дека сите лоши знаци се на страната на еврозоната: Грција може да не биде во состојба да ги отплаќа долговите, Франција може да го изгуби супериорниот кредитен рејтинг, а некои од најголемите банки може да бидат во очајничка потреба од помош. Кога еврото ќе влезе во својата 14-та година, кој знае каде ќе му биде вредноста.
