Американската агенција за меѓународен развој (УСАИД), која управува со американските програми за странска помош во вредност од десетици милијарди долари, во суштина беше затворена вчера, при што вработените беа задржани надвор од нивните канцеларии и компјутерски системи.
На неколку високи лица во агенцијата им беше дадено отсуство од работа додека администрацијата на Трамп презеде чекори за да ги префрли своите функции во Стејт департментот.
Говорејќи пред новинарите во Ел Салвадор, каде што патуваше, државниот секретар Марко Рубио рече дека сега е вршител на должноста директор на УСАИД и дека ќе преземе чекори за усогласување на активностите на агенцијата со политиките на администрацијата.
Рубио рече дека агенцијата историски не одговарала пред Конгресот и Белата куќа, иако агенцијата, како што тврди, треба да ја преземе својата насока од Стејт департментот.
„УСАИД има историја на некој начин да го игнорира тоа и да одлучи дека некако постои како глобална добротворна организација одвоена од националниот интерес“, рече Рубио.
„Тоа се долари на даночните обврзници и ние му должиме на американскиот народ гаранции дека секој долар што го трошиме во странство се троши на нешто што го унапредува нашиот национален интерес“.
Коментарите на Рубио беа помалку остри од оние на милијардерот Илон Маск, кому претседателот Доналд Трамп му даде значителна моќ да ја промени федералната влада, и чиј новоформиран Оддел за владина ефикасност испрати свои претставници во канцелариите на УСАИД во текот на викендов.
„УСАИД е криминална организација“, напиша Маск во неделата на платформата за социјалните медиуми Икс. „Време е да умре“.
Демократите во Вашингтон ги опишаа напорите за затворање на УСАИД како незаконски и ветија дека ќе го оспорат тоа.
Во неделата, сите 10 демократски членови на Комитетот за надворешни односи на Сенатот испратија писмо до Рубио во кое ги истакнаа своите приговори.
УСАИД беше создадена во раните 1960-ти, во време кога во Вашингтон по Втората светска војна имаше широко распространето разбирање дека напорите за помош на САД, администрирани од агенции, беа неефикасни, честопати двојни, а понекогаш и контрадикторни.
Во многу случаи, помошта беше, исто така, експлицитно поврзана со политичките приоритети на САД, наместо со објективното ниво на потреба присутно во земјите што добиваат помош.
Во 1961 година, администрацијата на претседателот Џон Кенеди презеде широк преглед на програмите за помош на САД, а тој последователно побара од Конгресот овластување да развие нова агенција за координирање на напорите за странска помош.
Во пораката до Конгресот, Кенеди предложи агенција која ќе создаде тимови кои ќе работат на терен во земјите приматели за да развијат долгорочни планови.
„Често, во минатото, нашите развојни цели и проекти не беа преземени како интегрални чекори во долгорочната програма за економски развој“, рече Кенеди.
Подоцна истата година, Конгресот го усвои Законот за странска помош од 1961 година, барајќи укинување на неколку постоечки програми за помош и наложувајќи го претседателот да назначи нов ентитет кој ќе преземе одговорност за нивните операции.
Законот, исто така, експлицитно ја одвои странската воена помош од програмите за хуманитарна помош.
Набргу потоа, Кенеди го потпиша законот и издаде извршна наредба 10973, создавајќи ја Американската агенција за меѓународен развој.
Агенцијата беше структурирана така што нејзиниот администратор известуваше директно до државниот секретар, наместо преку синџирот на команда во Стејт департментот.
Тоа ѝ овозможи на УСАИД одредена слобода на работење, но аранжман кој постојано ќе биде оспоруван во текот на годините, бидејќи последователните државни секретари се обидоа да ги натераат приоритетите на УСАИД да се усогласат со политиките на Стејт департментот.
Дописничката на Гласот на Америка од Стејт департментот Најки Чинг придонесе за овој текст
