Линкови за пристапност

„Мајките немаат млеко за да ги хранат своите бебиња“, велат лекарите од Газа


Децата во Газа се повеќе се болни и умираат од недостаток на храна, велат лекарите, а повеќе смртни случаи се неизбежни доколку не се зголеми помошта.
Децата во Газа се повеќе се болни и умираат од недостаток на храна, велат лекарите, а повеќе смртни случаи се неизбежни доколку не се зголеми помошта.

Децата во Газа не одат на училиште од почетокот на војната меѓу Израел и Хамас, но родителите овде велат, токму сега, ова им е најмалиот проблем.

Обединетите нации соопштија дека повеќе од 12.000 деца загинале во војната, а 20 од глад во последните недели. Уште 17.000 деца ги изгубиле или биле одвоени од своите родители.

Повеќето деца во Газа биле принудени да ги напуштат своите домови, а родителите велат дека дури и најдобро згрижените се трауматизирани.

„(Мојот син) постојано е буден ноќе, плаче“, вели Хекмат Алмасри, мајка на 12-годишниот Абед Алразек Алмасри. Од почетокот на војната, нејзиниот сопруг, лекар, живее во болницата каде што работи. Неговото мало семејство побегна во импровизиран камп во Рафа, на југот на Газа, каде што живеат во шатор во близина на границата со Египет.

„(Мојот син) вели: „Ми недостига татко ми. Посакувам да се вратиме дома“, додава Хекмат Алмасри.

„Сакам да го живеам нормалниот живот каков што живеевме порано“, додава таа.

Повеќе од 31.000 луѓе се убиени во Газа, според Министерството за здравство на Газа. Војната започна на 7 октомври, кога Хамас го нападна Израел, убивајќи 1.200 луѓе и земајќи 240 заложници.

Поголемиот дел од населението на Газа од над 2 милиони сега е преполно во засолништа за итни случаи во Рафа, но стотици илјади луѓе живеат на север, каде гладот достигна „катастрофално ниво“, според ОН.

Но, дури и на југот, каде што населението на Рафа се зголеми за шест пати во последните месеци додека луѓето го чекаат, како што вели Израел, претстојниот напад, кризата со храна стана итен случај. Педијатрите од југот велат дека секое дете што ќе го видат страда од забележлива психолошка и физичка траума и последици од глад.

„Сите имаат проблеми со растењето“, вели д-р Саид Абдулрахман Махмуд Маруф, доктор во болницата Абу Јусеф Ал Наџар.

„Сите се болни. Дури и мајките немаат млеко за да ги хранат своите бебиња. Тие велат: „Не можам да направам млеко за да им дадам и како би можел да го купам?“, рече тој.

Психолошка штета

Некои деца, вели Маруф, можат јасно да препознаат бомби, авиони и кои од нивните семејства или соседи загинале. Другите деца плачат и се држат за своите родители речиси цело време. Многумина почнаа да халуцинираат.

И покрај маките, има деца кои имаат надеж дека повторно ќе се соберат со најблиските, додава мајката Алмасри.

„Сакам да си одам дома“, вели нејзиниот син, Абед Алразек Алмасри, на прашањето што би побарал доколку има една желба. Тој сега ги поминува деновите барајќи храна и броејќи ги деновите откако последен пат го видел својот татко во октомври.

„Порано одев на училиште, но сега не одам на училиште. Порано играв со моите пријатели“, вели тој.

Неговата мајка вели дека е потресно да се гледа како децата учат и повторно ја учат длабочината на кризата.

„Мајките не можат да одговорат на прашањата на нивните деца“, објаснува таа.

„Тие не можат да одговорат на нивните потреби... дури и за храна. Децата ќе бараат месо, или риба, или чоколадо или слатки што ги јаделе порано. Но, не можеме да го добиеме сега“, додаде Алмасри.

Наближува катастрофа од глад

Израел вели дека не поставува ограничувања за количината на помош што може да стигне во Газа, но ги проверува сите испораки за да се увери дека тие не носат оружје или други предмети наменети за употреба од Хамас.

Израел ги обвинува ОН за бавната дистрибуција на помош во храна, но организацијата вели дека проблемите со дистрибуцијата се предизвикани од тековниот конфликт и израелските воени контролни пунктови.

Амнести интернешенел го обвинува Израел дека „го блокира и попречува преминувањето на доволна помош во Појасот Газа, особено на север кој е практично недостапен“.

ОН велат дека широко распространето гладување е неизбежно доколку пристапот не се подобри драматично. Напорите да се донесе помош преку воздух или море, велат тие, може да обезбеди само мал дел од масовниот прилив на храна што е потребен.

„Авионските капаци се последно средство и нема да го спречат гладот“, рече Карл Скау, заменик извршен директор на Светската програма за храна во изјавата на 5 март.

„Потребни ни се влезни точки во северниот дел на Газа кои ќе ни овозможат да доставиме доволно храна за половина милион луѓе во очајна потреба“, рече Скау.

XS
SM
MD
LG