Поновиот метод на трансплантација на срце би можел да им овозможи на повеќе пациенти шанса за операција за спасување живот

ВАШИНГТОН (АП) - Повеќето трансплантирани срца се од донатори кои се мозочно мртви, но новото истражување покажува дека различен пристап може да биде исто толку успешен и да го зголеми бројот на достапни органи.

Тоа се нарекува донација по циркулаторна смрт, метод кој долго време се користи за обновување на бубрезите и другите органи, но не и покревки срца. Истражувачите на Дјук Хелт во средата рекоа дека користењето на тие срца одамна избегнувани би можело да им овозможи на веројатно уште илјадници пациенти шанса за трансплантација која ќе спаси живот - зголемувајќи го бројот на донаторски срца за 30 проценти.

„Искрено, кога би можеле да ги скршиме прстите и само да ги натераме луѓето да го користат ова, мислам дека веројатно ќе се зголеми уште повеќе од тоа“, рече хирургот за трансплантација д-р Џејкоб Шродер од Медицинскиот факултет на Универзитетот Дјук, кој го предводеше истражувањето.

„Ова навистина треба да биде стандардна грижа“, рече Шродер.

Вообичаениот метод на донирање органи се случува кога лекарите, преку внимателно тестирање, ќе утврдат дека некој нема мозочна функција по катастрофална повреда - што значи дека е мозочно мртов. Телото е оставено на вентилатор кој го одржува срцето и органите оксигенирани додека не се обноват и не се стават на мраз.

Спротивно на тоа, донирањето по циркулаторната смрт се случува кога некој има непреживеана мозочна повреда, но бидејќи целата мозочна функција сè уште не престанала, семејството одлучува да ја повлече животната поддршка и срцето застанува. Тоа значи дека органите остануваат без кислород некое време пред да бидат обновени - а хирурзите, загрижени дека срцето ќе биде оштетено, го оставиле зад себе.

Што се смени: сега лекарите можат да ги отстранат тие срца и да ги стават во машина која ги „реанимира“, пумпајќи низ крвта и хранливите материи додека се транспортираат и покажувајќи дали работат добро пред планираната трансплантација.

Студијата од средата, спроведена во повеќе болници ширум земјата, вклучи 180 приматели на трансплантација, половина кои добија донирани срца по циркулаторна смрт и половина донирани срца од донатори со мртов мозок кои беа транспортирани на мраз.

Преживувањето шест месеци подоцна беше приближно исто – 94 проценти за примателите на донации за срцева смрт и 90 проценти за оние кои ги добија вообичаените срца, објавија истражувачите во списанието за медицина Њу Ингланд.

Наодите се возбудливи и покажуваат „потенцијал да се зголеми правичноста при трансплантација на срце, дозволувајќи им на повеќе лица со срцева слабост да имаат пристап до оваа животоспасувачка терапија“, напиша во придружниот редакциски коментар кардиологот за трансплантација д-р Ненси Свејцер од Универзитетот Вашингтон во Сент Луис, кој не беше вклучен во студијата.

Минатата година, во САД беа извршени 4.111 трансплантации на срце, што е рекорден број, но не доволно за да се задоволат потребите. Стотици илјади луѓе страдаат од напредна срцева слабост, но на многумина никогаш не им се нуди трансплантација, а други умираат чекајќи ја.

Истражувачите во Австралија и Велика Британија за прв пат почнаа да пробуваат трансплантација на донирано срце по циркулаторна смрт пред околу седум години. Дјук беше пионер на експериментите во САД кон крајот на 2019 година, една од околу 20 американски болници кои сега го нудат овој метод. Минатата година имало 345 такви трансплантации на срце во САД, а досега 227 оваа година, според Обединетата мрежа за споделување органи.

Во студијата предводена од Дјук, скоро 90 проценти од донираните срца по циркулаторна смрт закрепнаа по трансплантацијата, сигнализирајќи дека е вредно повеќе болници да почнат да го користат поновиот метод.

Свејцер истакна дека многу потенцијални донатори имаат тешки повреди на мозокот, но не ги исполнуваат критериумите за мозочна смрт, што значи дека многу потенцијално употребливи срца никогаш не се донираат. Но, таа, исто така, предупреди дека има уште повеќе да се научи, истакнувајќи дека најболните пациенти на листата на чекање имале помала веројатност да добијат донирани срца по циркулаторна смрт во студијата.

Шродер рече дека повеќето кои примиле донирани срца по циркулаторна смрт веќе имале вградени пумпи за срце што ја отежнувале трансплантацијата, дури и ако тие не биле рангирани толку високо на листата на чекање.

Студијата беше финансирана од Транс Медикс, која го прави системот за складирање на срцето.

Извор: Асошиетед прес