Како се одвива преодниот период за новоизбраниот претседател на САД?
Доналд Трамп е прогласен за победник на изборите на 5-ти ноември, што го прави првиот човек во повеќе од еден век кој бил избран за претседател без последователни мандати. Но, церемонијата на инаугурација на која новиот претседател полага заклетва нема да се одржи дури до 20 јануари.
Технички, претседателот не се избира според резултатите на денот на изборите. Наместо тоа, гласовите одредуваат кои електори ќе бидат именувани во Изборниот колеџ. Електорите на секоја држава потоа мора да се состанат пред 17 декември за официјално да го дадат својот глас за претседателот. Меѓутоа, во меѓувреме, Управата за општи служби одредува победник на изборите за да може да започне транзициската работа.
Всушност, многу елементи на транзицијата се веќе поставени до моментот на одржување на изборите. Претседателот во заминување веќе шест месеци претходно ќе има формирано Координативен совет за транзиција во Белата куќа, обезбедувајќи надзор и насоки на федералниот координатор за транзиција и на различни владини агенции. Кампањата на секој главен кандидат, исто така, назначува свој преоден тим по завршувањето на конвенциите за номинирање на партијата. Во овој момент, кандидатите почнуваат да добиваат предизборен канцелариски простор и поддршка од владата, како и ограничени разузнавачки брифинзи, кои ќе станат целосни брифинзи за новоизбраниот претседател.
По изборот, новоизбраниот претседател и избраниот потпретседател добиваат канцелариски простор и услуги за поддршка од Управата за општи служби, кои ќе продолжат до 60 дена по инаугурацијата. Канцеларијата бара кандидати за клучни владини работни места и се поврзува со агенции како Канцеларијата за управување со персонал за вработување и логистика.
Сепак, временската рамка за транзиција може да биде под влијание на спорови како што е пребројувањето на гласовите на Флорида во 2000 година или предизвикот на Трамп за изборните резултати во 2020 година. Во 2021 година, бунтовниците неуспешно се обидоа да го нарушат состанокот на новоизбраниот Конгрес на 6 јануари, на кој се потврдува пребројувањето на гласовите на изборите и официјално се прогласуваат победниците.
Но, дури и најмазната транзиција може да биде застрашувачка задача. Во 2020 година, администрацијата на Џо Бајден имаше речиси 8.000 владини позиции за пополнување, според каталогот наречен „Книга со сливи“, објавен од Комитетот за владини прашања на Сенатот и Комитетот за владини реформи на Домот. Повеќе од 4.000 од нив беа политички назначени лица. Кандидатите за многу позиции мора да бидат проверени со класифицирани одобренија, а за околу 1.000 позиции е потребна потврда од Сенатот. Ова може да биде долг процес: седум месеци по инаугурацијата на Бајден, две третини од клучните позиции во националната безбедност останаа непотврдени.
Во периодот на транзиција, бизнисот со водење на државата продолжува.
Претседателот во заминување станува - како што се нарекува „куца патка“. Додека нивното влијание и моќ опаѓаат, постојат и можности да се завршат работите со помалку политички реперкусии - што често вклучува давање помилување.
Како она контроверзното, кога Џорџ Буш помилува шест функционери вклучени во скандалот Иран, меѓу кои и поранешниот секретар за одбрана Каспар Вајнбергер.
Можеби најпознатата традиција на предавање е последната. Од времето на претседателот Роналд Реган, претседателите пишуваат лично писмо до нивниот наследник, оставено на масата кога ја напуштаат Овалната соба. „Ви посакувам голема среќа овде. Никогаш не ја почувствував осаменоста што ја опишаа некои претседатели“, Џорџ Буш му напиша на Бил Клинтон во 1993 година. „Навивам за тебе. Со среќа.”