Родителите на професорот по офталмологија и пластичен хирург Јуриј Билик се од Украина, но тој е роден во САД и има длабоки врски со родната земја на неговите родители.
„Украинската заедница го знае мојот телефон, локалните организации исто така, и тие ми се јавуваат“, објаснува Билик.
Го нарекуваат Билик затоа што работи во очната болница Вилс во Филаделфија, Пенсилванија, која има големо украинско население и затоа што е во необична позиција да им помага на ранетите ветерани од војната во Украина.
„Она што би рекол, е дека управата на болницата никогаш не вели не...“, вели докторот.
Тој е специјализиран за она што се нарекува окулопластична хирургија или реконструкција на окото. Од почетокот на војната, болницата им помага на ранетите украински војници со сериозни повреди на лицето и очите.
Марк Блечер е главен администратор на болницата. Тој вели дека тие нудат ваква помош за ранетите Украинци бесплатно благодарение на надворешните донации.
„Имавме донатори кои се добри пријатели на Вилс, тие конкретно придонесоа во фонд за да помогнат и да се осигураме дека можеме да продолжиме да ја обезбедуваме оваа грижа за украинските војници на кои им е потребна“, вели Блечер.
Доктор Билик вели дека откако Русија ја нападна Украина, околу 20 војници дојдоа овде за операции на очите што не можат да се направат во Украина. За некои операциите се со часови и често вклучуваат повеќе од еден хирург.
„Мислам дека најдолгата операција ја изврши д-р Сајед. Мораше да стави вештачка рожница; операцијата траела неколку часа. Некогаш, операциите започнуваат со специјалист за мрежница, потоа специјалист за рожница, а потоа на крајот јас работев со очните капаци…“, додава Билик.
Хирургот Зеба Сајед работи со Билик, често тие оперираат заедно. Таа е специјализирана за рожницата, најоддалечениот слој на окото.
„Повеќето од повредите се лузни на рожницата кои се повреди од експлозија. Окото е целосно непроѕирно и бело како ѕид. Значи, овој конкретен тип на трансплантација трае околу 1,5 часа“, вели хирургот Сајед.
Сајед вели дека мнозинството од украинските војници што ги видела се млади мажи кои имаат семејства и деца. Многу често целосното враќање на нечиј вид е невозможно, но дури и делумното обновување на видот може да биде огромна помош за семејствата кои страдаат.
„Сопругата на овој пациент, ми кажа дека сега конечно се чувствува слободно да го остави сам дома. Досега не можеше да го остави сам, бидејќи не беше безбедно…“, посочува Сајед.
Понекогаш Билик вели дека операциите не помагаат - и тој треба да го отстрани окото - нешто што е многу емотивно и психолошки тешко.
„Понекогаш повредата е толку длабока што не можеме да помогнеме. Значи, треба да го извадиме окото, бидејќи пациентот би изгледал подобро со очна протеза отколку без око. Тешко е кога треба да кажеме дека не можеме да помогнеме“, вели Билик.
Билик и другите лекари од очната болница Вилс велат дека ќе продолжат да им помагаат на украинските војници бесплатно додека нивната помош повеќе не е потребна.